sobota, 20 czerwca 2009
Krajobrazy (20)
..ach Blaise Pascal, jaka to prawda "pośrodku", ale gdy tak stoję na korytarzu;i z jednej strony migają krajobrazy,a z drugiej strony ogląda to samo Piękna Nieznajoma - chwytam tę chwilę otóż - jestem znów "wtedy", i to bardziej "wtedy", niż "teraz' - bo co właściwie jest "teraz"? - ..zatem znów układam historię, ale nie działam.
Jak "wtedy".
To samo, i nie to samo przecież.
..Blaise Pascal;
"Bo czymże jest człowiek?..(..)Kiedy jesteśmy zbyt młodzi, nie mamy dobrego sądu; zbyt starzy - tak samo. Kiedy się nie zastanawiamy dosyć, kiedy się zastanawiamy nadto, upieramy się zacietrzewiamy.(..) Tak obrazy widziane z nazbyt daleka i z nazbyt bliska; jest tylko jeden niepodzielny punkt będący właściwym miejscem: inne są za blisko, za daleko, za wysoko, lub za nisko. W sztuce malarstwa wyznacza go perspektywa; ale w rzeczach prawdy i moralności kto wyznaczy?"(Blaise Pascal, Myśli, Dwie Nieskończoności..).
..
Osobiście wydaje się, że wciąż jesteśmy krańcowo zle kształceni i jeszcze gorzej wychowywani; tutaj nie zmieniło się w istocie nic; szkoła niszczy dzieci bezpowrotnie. Ponieważ są bezradne i właściwie niecierpiane. Tutaj nie znam bardziej wrogiej instytucji publicznej pod tym względem, ale zaraz potem idzie Koścviół i wszelka władza, także "najbliższych".
..
"Potem stoisz na korytarzu w Ustroniu.."
..i podziwiam krajobrazy, albo Piękną Nieznajomą, i jestem bezradny jak wtedy,"wtedy".
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz