Stanisław Błaszczyna posted: ". . Swego czasu poświęciłem klasztorowi Samje cały wpis (TUTAJ), w którym opisywałem swoją wizytę w tym najstarszym tybetańskim klasztorze. Zilustrowałem go wówczas kilkoma zdjęciami, które zrobiłem w klasztorze i okolicy, lecz lwia część tych o"
| Respond to this post by replying above this line |
Dodano nowy wpis na WIZJA LOKALNA
|  |
.
Czajniczek i znicze - wnętrze klasztoru Samje, oprócz mistycyzmu, wypełnia gra światła i cienia
.
Swego czasu poświęciłem klasztorowi Samje cały wpis (TUTAJ), w którym opisywałem swoją wizytę w tym najstarszym tybetańskim klasztorze. Zilustrowałem go wówczas kilkoma zdjęciami, które zrobiłem w klasztorze i okolicy, lecz lwia część tych obrazów pozostała nieodkryta w czeluściach komputerowej pamięci. Trafiłem na nie ostatnio i pomyślałem, że dobrze byłoby je odgrzebać i zaprezentować na tej stronie, bo jednak przedstawiają miejsce niezwykłe - i dla nas Europejczyków egzotyczne, a przy tym niezmiernie moim zdaniem fotogeniczne.
.
Oczywiście żadne zdjęcie, nawet najlepsze, nie jest w stanie oddać "ducha" ani nawet piękna danego miejsca, co najwyżej przybliżyć je nam nieco - tak, byśmy mogli sobie uzmysłowić, jak ono wygląda. Jest już dobrze, jeśli umożliwia nam wyobrażenie sobie tego, jaki potencjał tajemnicy i czaru skrywa. Tak więc, nawet wtedy, kiedy nasze oczy się pasą, warto także uruchomić i wyzwolić naszą wyobraźnię stymulującą mózg - bo tylko angażując naszą psyche (duszę) możemy wejść w głębszą relację z widzialnym, a zwłaszcza niewidzialnym światem.
Sacrum i decorum klasztoru Samje - to estetyka i malowniczy wystrój w służbie mistyki i ezoteryki. Ciekawe są korelacje między (także tym zmysłowym) pięknem a buddyzmem, miedzy estetyką opierającą się na materii, a etyką wywodzącą się z rozumu i duszy - znowu się okazuje, że wszystko ze wszystkim się łączy i przenika, tworząc świat, w którym jesteśmy wraz z naszymi zmysłami zanurzeni.
Garść zdjęć, które ewokują wspomnienia wyniesione ze spotkania - i doświadczenia - jednego z najbardziej niezwykłych miejsc, do jakich udało mi się w życiu dotrzeć. Sam jestem zdziwiony teraz ich różnorodnością, a szczególnie tym, że tworzą jakże bogatą kolorową mozaikę form i kształtów, przedstawiając miejsce, które zazwyczaj kojarzone jest z buddyjskim ascetyzmem, wyciszeniem i rezygnacją ze zmysłowego świata materii. Wprawdzie mnisi zamykają oczy, kiedy recytują mantry i deklamują sutry, lecz ich otoczenie w tym samym czasie emanuje wręcz orgią kolorów i form, tłumioną wszak tutaj mrokiem zaciemnionych wnętrz. A jednak promienie słoneczne penetrują te zakamarki, wprowadzając do klasztornych komnat grę światła i cieni, tworząc smugi w powietrzu wypełnionym zapachem kadzideł i nieduszącym dymem ulatniającym się z płonących, wypełnionych stopionym jaczym masłem, zniczy, które oświetlają migotliwie twarze pobożnych pielgrzymów oraz ściany udekorowane kolorowym materiałem i pełne wnęk z figurkami bóstw i świętych mężów. Wnętrze klasztoru stanowi uderzający kontrast z tym, co znajduje się poza jego - opartymi na planie mandali - murami. Z pustynią i górami, ze skąpaną w słońcu doliną Brahmaputry, z olbrzymim niebem, którego intensywny błękit moderują białe, pierzaste obłoki - wreszcie z wznoszącym się nad Samje świętym wzgórzem Hepori, pełnego kolorowych i trzepoczących na wietrze modlitewnych chorągiewek i głazów, na których wyryto i wymalowano słynna mantrę współczucia ཨོཾ་མ་ཎི་པདྨེ་ཧཱུྃ (Om Ma Ni Pe Me Hum), unoszącą się nad tybetańską ziemią w obojętnej na ludzkie cierpienie pustce nieba.
 .
UWAGA: kliknij na zdjęcia, by zobaczyć je w pełnym wymiarze
.
Strażnik kaplicy na świętym wzgórzu Hepori. W oddali - płynie Brahmaputra.
.
.
Klasztor Samje wybudowano na planie mandali - widok ze wzgórza Hepori
.
.
Główne wejście do klasztoru i znużeni długą drogą pielgrzymi
.
.
Mnisi modlą się wewnątrz Utse - centralnej świątyni klasztoru Samje
.
Mistycyzm światła penetrującego zacienione wnętrze klasztornego krużganka
.
.
Mnisie szaty i dzwoneczki - a wokół u osi się zapach kadzideł
.
.
Dolewanie roztopionego masła do świętego ognia - płonące wiecznie znicze nie mogą zgasnąć
.
.
Pali się modlitewny znicz - wypełniony masłem z jaka
.
.
.
.
Stanisław Błaszczyna | Czerwiec 5, 2016 o 9:28 am | Tagi: Azja, buddyzm, estetyka, FOTOGRAFIA, klasztor, klasztor Samje, mnisi, mnisi tybetańscy, piękno, PODRÓŻE, Tybet, zdjęcia | Kategorie: FOTOGRAFIA, PODRÓŻE, ZAPISKI TYBETAŃSKIE | URL: http://wp.me/pGtUF-6UE
|
|
|
|
|
WordPress.com
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz