Szaruś

Miałem miejsce przy oknie , wygodne.

Byłem sam w przedziale, aż do Skarżyska-Kam.

Wyglądałem na peron; widziałem kotka wyraznie , jakby mnie odprowadził.

Potem w podróży myślałem o kotku - jak sobie radzi?

Miał być kilka godzin sam - w nocy; pierwszy raz ! 

Bardzo potrzebował obecności - samej obecności kogoś ze swoich(..)

..

Jak tylko pociąg ruszył naprawdę i zaczęła się podróż - wpadłem w euforię.

Widzę z notatek zrobionych już w K. nad morzem, że ten stan trwał przez kilka dni mojego pobytu.- z różnym nasileniem.

Ciągle wracał Szaruś - mój sponsor.

Fakt.